Het lerarentekort: hoe lossen we het op?

• Normen voor hoe groot de lesgevende taak mag zijn.
• Een definitie van de opslagfactor (in het voortgezet onderwijs).
• Een maximum aan administratie en overige taken.
• Daadwerkelijk gewerkte uren in balans brengen met de aanstellingsomvang.

Kleinere klassen staat hoog op het wensenlijstje van onderwijspersoneel, want dat betekent:

• beter onderwijs
• meer aandacht per leerling
• meer werkplezier voor leraren en ondersteuners
• minder uitval onder onderwijspersoneel

In elke klas zitten gemiddeld drie leerlingen die geen extra ondersteuning krijgen, maar dat wel nodig hebben. Daarom moet er een landelijke norm voor basisondersteuning komen en voldoende ruimte zijn voor speciaal onderwijs. 

“Je zit niet in het onderwijs voor je salaris, maar vanuit je passie’’. Deze zin kunnen we niet meer horen. Mensen in het onderwijs werken met hun hart en ziel en doen alles voor hun leerlingen. Maar het is onzin om te stellen dat je daar niet goed beloond voor zou mogen worden, met de juiste secundaire arbeidsvoorwaarden en een vaste baan voor vast werk in de juiste schaal.

Daarom moeten de salarissen meestijgen met de inflatie. Ook moet er één cao voor primair en voortgezet onderwijs komen, waarin we over het loon rechtstreeks met het ministerie onderhandelen.

We zien dat veel studenten al te vroeg zelfstandig lessen draaien en daarbij niet de juiste begeleiding of vergoeding krijgen. Ook startende leraren worden nog niet altijd goed begeleid. Dit verhoogt het risico op vroegtijdige uitval en dat is doodzonde. De AOb wil:

• Een stagevergoeding voor studenten aan onderwijsopleidingen (mbo, hbo, wo) van 750 euro per maand, naar rato van het aantal dagen dat je werkt.
• Voor studenten die hun eindstage lopen een leer-arbeidsovereenkomst met passend salaris.
• Duidelijke afspraken over de taken die studenten wel en niet kunnen doen en op welke begeleiding ze recht hebben, zowel voor studenten als starters.