De leraar staakt: lege schoolpleinen in heel Nederland
Op enkele kinderen en een verdwaalde ouder na, waren de pleinen van basisscholen in heel Nederland vanochtend uitgestorven op het tijdstip dat normaal de schoolbel gaat. Leerkrachten ontbeten gezamenlijk vanaf acht uur of deden een klus in de lege lokalen. De AOb schat dat meer dan 95 procent van de basisscholen deelnamen aan de korte stakingsactie waardoor de lessen een uur later begonnen.
Op de Jenaplanbasisschool Wittevrouwen in Utrecht bleven de deuren potdicht. Het team*link werd getrakteerd op taart, er hingen spandoeken voor de ramen. In de personeelskamer van basisschool De Overlaet in Rosmalen sprak directeur Jolande Bastmeijer om half negen het team toe. “Laten we dit uur gebruiken om even bij te praten met elkaar, daar is anders geen tijd voor.”
Op de statige rode deur van basisschool De Koekoek in Utrecht hangt een vel papier: ‘Wegens werkonderbreking openen we de deuren om 9.20 uur’. Binnen is het om kwart voor negen stil en leeg. Anouk Vissers, leerkracht groep 1-2 zit in haar lokaal alleen afscheidscadeautjes voor de kleuters in te pakken. “Ik kon ook iets administratiefs doen, maar dit moest nog gebeuren”, zegt ze.
Op het schoolplein van basisschool St. Joseph in Leiden zit vader Sindi Sardar als enige ouder tussen een paar spelende kinderen. “Toen ik vanochtend kwam dacht ik eerst dat ik te laat was”, zegt hij. “Ik wist niet van de acties, we waren druk met het Suikerfeest. Maar ik vind het goed dat er actie wordt gevoerd voor meer salaris. Als er straks een week moet worden gestaakt begrijp ik dat ook. Leraren werken harder dan andere mensen. Ik vind het thuis met drie kinderen al moeilijk.”
Op basisschool De Koekoek in Utrecht verzette Robert Timmermans, meester groep 5/6, speciaal zijn rapportgesprekken om vandaag naar Den Haag te kunnen. “We zijn veel te lief geweest, dit is nu de enige manier”, zegt hij. “Je merkt dat het leeft, vooral online. De maat is vol.”
Te slap
Groep 8-leerkracht Wilma van der Pas van de Overlaet in Rosmalen gaat de prikactie van vanochtend zelfs lang niet ver genoeg. “Ik vind het te slap”, zegt ze. “Het is hoog tijd om duidelijk te maken dat het echt zo niet langer kan.” Haar persoonlijk gaat het niet in de eerste plaats om meer salaris, leraren worden overvraagd, iedere keer komt er weer wat nieuws bij. En Van der Pas stoort zich eraan dat er van alles steeds van bovenaf wordt opgelegd.
Voor haar beduidend jongere collega Robin Jager, leraar in groep 7, staat salaris hoger op het prioriteitenlijstje. “Ik heb vrienden die ook op hbo-niveau zijn opgeleid en als ik zie wat zij verdienen, dan zit daar een groot verschil in.” Dat leraren in het basisonderwijs een stuk minder verdienen dan tweedegraads docenten in het voortgezet onderwijs, vindt hij onterecht. "Er worden andere dingen van je gevraagd, maar de werkdruk is zeker niet minder."
Staken
Het is spannend waar een nieuw kabinet mee komt, vinden de leerkrachten. De reactie van demissionair VVD-staatssecretaris Sander Dekker stemt voorlopig niet erg optimistisch. Na de zomer staken als dat nodig is? Collega’s Van der Pas en Jager zijn het hartgrondig eens. “Ja, absoluut.”
Ook Bob Nederpel, leerkracht in groep 6 van de Josephschool, heeft vanaf acht uur met het team ontbeten. Hij noemt de actie ‘een goed signaal’. “In het verleden, toen er tekorten waren in het middelbaar onderwijs, zijn daar de salarissen ook omhoog gegaan.” Naar het Malieveld gaat er volgens directeur Monica Tolenaar niemand vanuit de Josephschool. "Ik denk niet dat dat bij deze school past.”
Sympathie
Op De Koekoek in Utrecht brengt ouder Albert Aalbers zijn kind naar groep 3. “Ik heb sympathie voor de actie. Protocollen overheersen om het werk te verantwoorden. Het zijn allemaal neventaken.” Ook Andy Palmen staat achter de actie. “Het mag ook wel langer dan een uurtje. Het primair onderwijs is belangrijk, het is de basis. Ik snap niet dat daar op bezuinigd wordt. Het imago van leraren is bovendien gekelderd.”
Om 9.15 uur staan de kinderen te trappelen voor de rode deur. Ze willen naar binnen. De docenten lopen rond op het plein met een kop koffie en praten met ouders. Als de deur opengaat, drommen de kinderen naar binnen. Een vader steekt zijn vuist omhoog naar de docent. “Samen staan we sterk.”
