PO
VO

Wat je merkt aan het lerarentekort voor de klas

Wat merk je van het lerarentekort als je voor de klas staat? We vroegen het aan een onderwijsassistent die regelmatig zelfstandig voor de klas staat als invaller, een meester van groep 8 in Lelystad en een docent Nederlands in het voortgezet onderwijs.

Tekst Jocelyn Vreugdenhil - redactie Onderwijsblad - - 5 Minuten om te lezen

emine-polat

‘Ik leer in een sneltreinvaart nieuwe dingen’

 

Emine Polat (26), onderwijsassistent bij obs de Toekomst in Amsterdam:
“Normaal gesproken ondersteun ik de leraren door met kleine groepjes leerlingen te werken, veelal leerlingen die extra hulp kunnen gebruiken omdat ze een leerachterstand hebben. Door het lerarentekort, waar we ook op onze school dagelijks mee te maken hebben, val ik regelmatig in voor zieke collega’s.

Vanaf het begin van dit schooljaar heb ik halve dagen zelfstandig voor de klas gestaan

In de vijf jaar dat ik op deze school werk, heb ik al vaker zelfstandig voor de klas gestaan. Helaas betekent dat dat mijn werk als onderwijsassistent blijft liggen. Vanaf het begin van dit schooljaar heb ik halve dagen zelfstandig voor de klas gestaan bij de bovenbouw om een langdurig zieke collega te ontlasten. En sinds een paar weken sta ik daarnaast ook zelfstandig voor groep 3 en 4, omdat een andere collega ziek is uitgevallen. Dat is wel even wennen, na vijf jaar bovenbouw, want de middenbouw is toch anders. Alleen al omdat de kinderen minder zelfstandig zijn. Het gaat tot nu toe goed, al merk ik aan de reacties van sommige ouders dat ze eraan moeten wennen dat ik een paar weken inval. En dat vind ik ook heel logisch. Het voordeel voor de kinderen is dat er nu in ieder geval een bekende voor de klas staat, want ze hebben mij vaker gezien, in plaats van steeds een andere, onbekende invaller. Andere positieve kant aan deze situatie is dat ik in sneltreinvaart nieuwe dingen leer, zoals leerlingenbesprekingen en het plannen van lessen. Er wordt waar kan ruimte gecreëerd voor interne begeleiding, bijvoorbeeld door ervaren collega’s.

Daarnaast doe ik mijn best alles zelf uit te zoeken. Tot nu toe gaat dat goed, maar soms ben ik onzeker of ik het wel op de juiste manier doe. De schoolleiding steunt mij waar ze kan en daarbij word ik gecompenseerd voor het fulltime voor de klas staan. Ik heb de smaak ondertussen flink te pakken en in de planning staat om na de zomervakantie te starten met de pabo.”

 

‘Ik durfde me niet ziek te melden’

Stefan Hoornstra (28), meester groep 8, ikc Toermalijn, Lelystad:
“Dit is het eerste jaar dat ik voor de klas sta na het afronden van mijn pabo-studie in 2022. Doordat een goede vriendin op deze school werkte en mijn huidige vriendin hier ook voor de klas staat, ben ik hier terechtgekomen. Zelf woon ik in Zwolle, dat is vanaf de school ongeveer een uur reizen met het openbaar vervoer. Ik heb in de buurt van mijn huis gezocht naar een baan in de midden- of bovenbouw, maar gek genoeg is het lerarentekort in en rond Zwolle een stuk minder groot dan in de Flevopolder.

Ik word nog altijd om de twee weken via Linkedin door een bureau benaderd

Ik word nog altijd om de twee weken via Linkedin door een bureau benaderd voor een openstaande vacature, en vraag me oprecht af of dat bij iemand positief werkt met zo’n tussenpartij. Ik zou zelf veel eerder reageren als ik benaderd zou worden door een school of schoolbestuur zelf. Maar ik ben nu niet geïnteresseerd, want ik ben heel tevreden met mijn baan op deze school.

Eigenlijk zou ik tot aan de kerstvakantie invallen, maar dat is verlengd tot het einde van het schooljaar. En ik blijf zeer waarschijnlijk nog een jaar langer. De school is leuk, de ouders zijn vriendelijk en het docententeam is gezellig en hecht. Dat laatste merkte ik het afgelopen jaar vooral toen ik me niet ziek durfde te melden, terwijl ik met migraine voor de klas stond, omdat de invalpool leeg was en ik niet wilde dat de kinderen een achterstand zouden oplopen. Mijn collega’s hebben me toen naar huis gestuurd en mijn lessen overgenomen. We zijn een jong team dat er vol voor gaat. Zo is er bijvoorbeeld een trend gaande dat de meerderheid liever fulltime werkt dan parttime. Zelf sta ik ook vijf dagen per week voor de klas. Ik vind dat prettig, omdat je dan alles zelf in de hand hebt en minder tijd kwijt bent aan administratieve handelingen om je duo-collega op de hoogte te houden.”

 

‘Ik heb altijd tijd tekort’

Laura Borghols (48), docent Nederlands op het Veurs Lyceum, Leidschendam: “Elke week ontvang ik minimaal één aanbieding van een recruiter in mijn mailbox. Dat terwijl ik op mijn linkedin-profiel duidelijk heb aangegeven geen nieuwe baan te zoeken. Zeker als je eerstegraads bevoegd bent in een tekortvak, zoals Nederlands, weten de bureaus je te vinden. Het stoort mij vooral dat dit het resultaat is van het falende systeem. Dat er geen ruimte en geld is voor het halen van een tweede bevoegdheid voor leraren die dat willen en die daardoor flexibeler in te zetten zijn.

Ik gaf alle bovenbouwklassen -negen in totaal- noodgedwongen zelf les

Toen iemand wegviel in onze sectie Nederlands nam een collega klassieke talen de uren over. Ook een collega Grieks is bijgesprongen en geeft nu een paar uur Nederlands per week. Dat gaat tot nu toe perfect, maar het zou nog beter zijn als zij een tweedegraads bevoegdheid zou kunnen halen om het tot een structurele oplossing te maken. Twee jaar geleden waren we nog met drie eerstegraads docenten Nederlands, maar doordat de ene collega vertrok naar een andere school en de ander ziek uitviel, gaf ik alle bovenbouwklassen -negen in totaal- noodgedwongen zelf les. Na een half jaar ging dat niet meer en viel ook ik half uit. En dus werd er snel een invaller aangenomen, die niet helemaal voldeed en waar we nu de wrange vruchten van plukken. De klassen die vorig jaar les kregen van de invaller doen nu examen en hebben duidelijk een achterstand opgelopen. Gelukkig hebben we er ondertussen weer een eerstegraads docent Nederlands bij en is de huidige schoolleiding heel prettig. Dat laatste maakt dat er rust is gekomen, en belangrijker: dat docenten het leuk vinden om op deze school te werken en dus niet vertrekken. Eigenlijk zou er nog een docent bij moeten in onze sectie, zodat er weer tijd is voor het ontwikkelen van creatieve lessen of om even een uurtje met een leerling te kletsen. Dat mis ik de laatste jaren wel, want ik heb altijd tijd tekort.”

Samen staan we sterk. Word lid van de AOb!