Alle

Tienduizenden stakers op de been in heel het land

Een verstopte Amsterdamse binnenstad, drie marsen die samenkomen in De Kuip, een vrolijke bedoening in een Haagse pop-up klas. Niemand kan er vandaag omheen: het onderwijs staakt. En morgen ook. “Het is eigenlijk heel triest dat dit nodig is.”

Tekst Redactie Onderwijsblad - 30 januari 2020 - 5 Minuten om te lezen

foto: Fred van Diem

Met meer dan vijftienduizend stakers hebben leraren, ondersteuners en schoolleiders uit primair, voortgezet en speciaal onderwijs de binnenstad van Amsterdam even overgenomen. Een beter salaris en minder werkdruk is wat ze willen.

Als de gettoblasters van de rode volgauto tijdens de mars van De Dam door de stad het lied Bloed, zweet en tranen van André Hazes laten horen, zingen de stakers in volle borst mee. Dit lied gaat over hen. De spandoeken gaan nog wat meer omhoog en in een lange sliert verplaatst de stoet zich door de binnenstad.

Uit mijn team zijn er vier collegas met een burn-out

Lies Witvliet, docent speciaal onderwijs op de Martin Luther Kingschool in Hoorn, houdt een gouden schilderijtje vast met de tekst ‘Onderwijs stressvol? Ik ben 24 en voel me prima’. “Deze tekst is sarcastisch bedoeld”, zegt ze. “Het is stressvol. Uit mijn team zijn er vier collega’s met een burn-out. Ik begin om half acht ’s ochtends en tot half drie ga je door zonder pauze.”

Moeder Lisa van der Winden loopt samen met haar dochter Ayla mee. “Ik vind het belangrijk dat er ook ouders zijn. Het gaat tenslotte om onze kinderen. De leraren doen dit echt niet voor zichzelf, het zijn geen geldwolven.”

Incidenteel geld is een Slobje. Het is te weinig en te laat

Vlak voor de mars begint, heeft presentator Dolf Janssen het op de volgestroomde Dam over een ‘Slobje’. “Incidenteel geld is een ‘Slobje’. Het is te weinig en te laat.”

Den Haag

Op de Haagse Hofplaats, vijfhonderd meter verwijderd van het ministerie van Onderwijs, wordt gewoon lesgegeven. Niet op school, maar in een pop-up klas. Hier geeft Meester Jesper kinderen van nabijgelegen scholen vanochtend muziekles in een glazen gebouwtje, versierd met een deel van de meer dan 43 duizend tekeningen van handen van kinderen die het tijdschrift Ouders van Nu als vorm van protest heeft verzameld. “Jammer”, zegt hoofdredacteur Hilde Tholen, dat de minister noch iemand anders van het ministerie tijd heeft om die handtekeningen vandaag in ontvangst te nemen.

Als het zo doorgaat, duurt het niet lang meer voordat we kinderen naar huis moeten sturen

Jozine, moeder van Bjarne (10) en Loeke (8) danst buiten het glazen gebouwtje mee met haar kinderen. Ze deed 25 jaar geleden de opleiding tot leraar lichamelijke opvoeding in Den Haag en is onlangs weer twee dagen per week gaan werken als gymleerkracht op de Rotterdamse school ‘t Landje. “We redden het nu nog, maar als het zo doorgaat, duurt het niet lang meer voordat we kinderen naar huis moeten sturen.”

Ik IJs Goet Onderwijs

Op het einde van de ochtend heeft zich even verderop in Den Haag, op het Lange Voorhout, een stoet verzameld van een kleine honderd meter lang. ‘Ik IJs Goet Onderwijs’ staat er op een spandoek. Kamerleden Paul van Meenen (D66) en Peter Kwint (SP) oogsten een lauw applausje als ze het podium betreden. Rosalinde Stins, AOb-hoofdbestuurder en onderwijsassistent, bepleit een hoger salaris voor haar collega-ondersteuners. Morgen heeft de AOb samen met CNV Onderwijs en #oopdoetookmee een bijeenkomst speciaal voor ondersteuners georganiseerd in Utrecht tussen 14.00 en 16.00 uur.

Rotterdam

“Maak van een probleem een mogelijkheid”, houdt Berthold Gunster, de grondlegger van het Omdenken, de tienduizend stakers in de Rotterdamse Kuip voor. Maar het oplossen van het lerarentekort blijkt toch een te lastige klus te zijn. “We zijn geen Tita Tovenaar-beweging.”

Cabaretier en schrijver Kees van Amstel heeft een heel eigen tip voor het oplossen van het lerarentekort. “Degene die op mijn geld past, krijgt vier keer zoveel salaris als degene die op mijn kind past. Dat zou moeten veranderen.”

Geef ons een lagere werkdruk, kleinere klassen, voldoende collegas en een goed salaris

“Minister Slob zei vanochtend in de krant dat hij ‘niet zo van het staken’ is”, zegt docent Frans en AOb-hoofdbestuurder Kim van Strien. “Nou, wij óók niet. Wij staan liever voor de klas dan in De Kuip. Maar de minister laat ons geen keuze. Geef ons een lagere werkdruk, kleinere klassen, voldoende collega's en een goed salaris.”

Groningen

In Groningen gaan zeker vijfduizend mensen in een indrukwekkende stille mars door de binnenstad, van de Vismarkt naar de Vismarkt, waar AOb-voorzitter Eugenie Stolk de menigte toespreekt. “Het is eigenlijk heel triest dat dit nodig is”, zegt ze. “Wij staken zodat jullie leraren, ondersteuners en bestuurders je werk goed kunnen doen. En we gaan door totdat er ook echt geld komt. Het kan niet zo zijn dat straks 250 duizend leerlingen een minder goede toekomst hebben.”

Maastricht en Middelburg

In Maastricht verzamelen zich ruim tweeduizend man op het Plein. In een act laten leraren van het Stella Mariscollege letterlijk zien wat er gebeurt als je te veel ballen in de lucht moet houden: die vallen.

De optocht in Middelburg loopt iets anders dan gepland omdat er filmopnamen in de stad zijn, maar de sfeer is er niet minder om: bijna vijfhonderd betrokken onderwijsmensen verzamelen op het Abdijplein.

Zutphen

Een lange stoet marcheert door Zutphen – de geschatte opkomst loopt tegen de vijfduizend. Onderweg steken inwoners vanachter hun kamerraam de duim omhoog. Kleinere klassen, daarvoor staken docenten Inge Haggenburg (beeldend en ckv) en Tjeerd Mombarg (aardrijkskunde) van het Beekdal Lyceum in Arnhem. “Je kunt in een klas van 32 leerlingen niet iedereen de aandacht geven die je zou willen”, aldus Haggenburg. “Als docent wil je je leerlingen goed begeleiden, hun ontwikkeling volgen, nou: hoe dan, wanneer dan?” Van het huidige kabinet hoeft het onderwijs niet op nieuwe investeringen te rekenen, zo hebben ze gelezen. “Het is laf om het door te schuiven naar een volgend kabinet”, reageert Haggenburg. “Het had al tien jaar geleden moeten gebeuren”, vult Mombarg aan.

Ondersteuners worden te snel vergeten. Ze zijn onmisbaar op school

Leerkracht Madzy van Iperen van sbo de Driemaster in Dronten en haar collega’s zijn er ook. Het is niet de eerste keer dat ze actievoeren en ze hebben ook geen moment getwijfeld. De school is dicht vandaag en morgen. Het lerarentekort breekt het onderwijs op, zegt ze. “Het gevolg is dat er groepen naar huis worden gestuurd of verdeeld over andere klassen.” Het aanpakken van de werkdruk heeft daarom een grote prioriteit. En het ondersteunend personeel, benadrukt ze. “Ondersteuners worden te snel vergeten. Ze zijn onmisbaar op school.”