School in Zeist sluit cijferdeel Magister definitief voor ouders

Tekst Karen Hagen - Redactie Onderwijsblad - 8 maart 2025 - 6 Minuten om te lezen

Docent Stijn Uittenbogaard zorgde ervoor dat ouders via Magister van het Jordan MLU in Zeist zorgde ervoor dat ouders de cijfers van hun kind online niet meer kunnen inzien. “Tegen ouders die graag in Magister willen zeggen we: je kan er nog steeds in sam

Eén vinkje. Dat gaat het Jordan uitzetten in hun leerlingvolgsysteem Magister. Een kleine handeling, maar het zorgt ervoor dat ouders voortaan niet meer automatisch updates krijgen over de cijfers van hun kind. Het besluit van vorig jaar om dit eerst als proef te doen, betekende een enorme hausse aan media-aandacht en veel mails van collega’s met vragen over het proces. “Sinds 4 november 2024 is dit deel van Magister niet meer open geweest en het gaat ook niet meer open”, zegt Stijn Uittenbogaard, initiatiefnemer en docent economie en bedrijfseconomie. “Dat iets technisch kan, betekent niet dat het altijd nuttig is.” 

Dat iets technisch kan, betekent niet dat het altijd nuttig is

‘Met Magister is de laatste informatie van school beschikbaar voor leerlingen én ouders. Altijd en overal. Op elk device.’ Dat is de slogan van online platform Magister. Dit soort programma’s geven inzicht in de behaalde cijfers en leerlingen en ouders vinden er hun studiewijzers, lesrooster, verzuimcijfers of het huiswerk.

Na een proef van acht weken besloot het Jordan begin januari om het cijferdeel en de pensumstand (studievoortgang) definitief achter slot en grendel te zetten voor ouders. De roosterwijzigingen en het verzuimdeel blijven voor hen wel toegankelijk. 

Prestatiedruk

De aanleiding kwam bij toeval aan het licht toen Uittenbogaard een vragenlijst onder leerlingen over prestatiedruk verspreidde voor zijn scriptie eerstegraads bedrijfseconomie. “Leerlingen van wie de ouders niet meekeken in Magister gaven op de vraag hoeveel druk ze ervaren van hun ouders een 2 op een schaal van 1 tot en met 5”, zegt de docent. “De kinderen van ouders die wel meekeken ervaren beduidend meer prestatiedruk. Het ging om een verschil van 0,7 punt.” 
Uittenbogaard liet het er niet bij zitten. “Leerlingen kwamen soms echt naar mij toe en zeiden: Stijn, kun je wachten met cijfers invoeren. Zij moeten meer verantwoordelijkheid en regie krijgen over hun prestaties, iets wat past bij een Montessorischool.” Er was na acht weken geen lange vergadering nodig. “De resultaten spraken voor zich. Magister blijft dicht.” 

Het merendeel van zowel de ouders als de leerlingen is positief. Driekwart van de ouders die de vragenlijst invulde, geeft aan dat ze geen toegang tot de cijfers hoeven hebben. Slechts een klein deel van de ouders, één op de tien, is negatief. Van de leerlingen geeft 5 procent aan te balen dat ouders niet meer eigenhandig in Magister kunnen. Uittenbogaard: “Van de ouders was 1,5 procent heel negatief. Het heeft allemaal met loslaten te maken. Maar tegen ouders die graag in Magister willen zeggen we: je kan er nog steeds in samen met je kind. Ga het gesprek aan. Waarom zou je dit achter hun rug om willen doen? Wees geen Big Brother.” 

De school houdt bovendien de voortgang van leerlingen in de gaten. “Vier keer per jaar ontvangen ouders geschreven rapporten”, legt de docent uit. “Elke acht weken krijgen ze een verslag waarin elke vakdocent een stukje over de leerling schrijft en tijdens de vergadering pent de mentor mee met zaken die besproken worden. Ik denk dat we daarmee alles ondervangen.”

Verschil in perceptie

De docent wijst op het verschil in de perceptie van ouders en leerlingen. “Uit de vragenlijst na de proef was dit een opvallend punt: het onderscheid tussen wat ouders menen te zien en hoe leerlingen hun stressniveau daadwerkelijk ervaren. Wij als volwassen vullen veel in voor kinderen. Ouders gaven aan dat ze geen groot verschil zagen in hoe gestrest hun kind is. Terwijl bijna de helft van de leerlingen in de enquête aangeeft wél minder stress en prestatiedruk te ervaren, een kwart gaf zelfs aan dat het ging om veel minder stress.” 

Door de discussie rond de proef, vroeg Marjolijn van Mierlo, voorzitter van de ouderverenging en moeder van een leerling uit 5-havo, zich af waarom ze eigenlijk naar die cijfers keek. “Ik keek meerdere keren per week, het zat echt in mijn rondje apps als ik op de bus aan het wachten was. Al keek ik vooral naar het te laat komen.” 

Ze had er niet aan moeten denken dat haar moeder alles kon zien vroeger. “Dat had ik vreselijk gevonden. Mijn man liet Magister altijd al links liggen. Ik deed het vooral omdat ik oprecht belangstelling wilde hebben voor mijn kind. En als een haakje voor een gesprek, want pubers vertellen weinig. Dan zei ik: joh nog iets gehoord over dit cijfer.” 

Pubers vertellen weinig. Dan zei ik: joh nog iets gehoord over dit cijfer

De maatregel zorgt bij Van Mierlo voor meer rust. “Mijn zoon voelt zich minder in zijn nek gezeten. Hij kan zelf het moment bepalen wanneer hij een cijfer meedeelt. Na een 4 kan hij een 7 halen en ik heb er zelf minder last van. Zag ik een 4 staan, dan had ik een slechte dag. Terwijl mijn kind dan later vertelde dat het bijvoorbeeld niet meetelde.”

Mijn zoon voelt zich minder in zijn nek gezeten

Zelfstandigheid

Drie meiden uit 5-vwo noemen het tijdens hun pauze ‘een goede ontwikkeling’ dat de school de druk eraf haalt. Bij twee van hen keken hun ouders niet naar Magister, bij Nina Baur gebeurde dat wel. “Ik zag je cijfer, zeiden ze dan. Het is fijn dat je soms een paar uur kan wachten met het meedelen van een cijfer of dat ze niet van alle kleine stapjes op de hoogte zijn.” Evi de Vaere: “We leren zo om zelf naar onze ouders te gaan. Soms zit je op de fiets naar huis en heb je echt even geen energie om thuis nog eens over een cijfer te praten.” Baur: “Ja het is echt: leer mij het zelf te doen.”

In een podcast over dit onderwerp die de school online heeft staan vertelt een andere leerling over haar ervaring. ‘Mijn ouders keken best veel op Magister’, zegt ze. ‘Het is fijn dat ze minder kunnen kijken en dat ik daardoor meer zelfstandigheid krijg. Vorig jaar haalde ik vaker een slecht cijfer achter elkaar, dan denken ze dat het iets ergs betekent. Ze zeggen: ‘je moet harder werken’, alleen als je dan weer een slecht cijfer haalt ben je bang voor hun reactie. Ik denk soms dat het door hun invloed zoveel druk geeft dat ik stress krijg en dáárdoor minder goed kan leren. Het werkt dan tegen.’

Slechtnieuwsgesprek

Door de verandering moeten leerlingen nu misschien vaker een slechtnieuwsgesprek voeren. Uittenbogaard: “Twee jongens uit 5-vwo zeiden: hoe vertel ik een slecht cijfer tegen mijn ouders? Vaak gaf Magister ouders de eerste ‘klap’. Ik zei: je kan er een goed cijfer tegenover zetten of het gesprek aangaan waarom het een slecht cijfer is. Eigenlijk zouden we dit in mentorlessen moeten behandelen.” Het Jordan houdt voor de ouders een avond met de orthopedagoog van school die uitlegt hoe ze het gesprek kunnen voeren met hun kind over de voortgang.

“Leerlingen hebben hun hele leven profijt van het voeren van slechtnieuwsgesprekken”, zegt rector Geert Looyschelder. “Dat komt altijd terug en het helpt als je leert om er oplossingen voor te bedenken.” Ouder Marjolijn gooit het over een andere boeg als ze vindt dat haar eindexamenkandidaat het leren iets meer kan oppakken. “Ik verander er niks aan, hij moet het zelf doen. Al zeg ik nu wel: ‘anders blijf je toch na je eindexamen nog een lekker jaartje bij ons’. Gezellig!”