Flashback: ‘Ze heeft de kiem gelegd voor mijn latere leven’
Carlo Boszhard (47) is presentator, acteur en tekstschrijver. Hij schreef vier schoolmusicals voor de laatste klassen van de basisschool en geeft workshops. De kiem voor zijn creatieve loopbaan is gelegd in de eerste klas (groep 3) bij juffrouw Louise Sants.
Beeld: Fred van Diem
“Leraren vonden me lastig, dat mag je best weten. Juffrouw Sants heeft ook heel wat met me te stellen gehad. Ik zat in 1975 op de Oranje Nassauschool in Amsterdam bij haar in de eerste klas en was dol op haar. Ik wilde haar heel graag pleasen, maar was ontzettend energiek. Ze kon best boos op me worden en dan moest ik in de hoek staan. Daar werd ik heel verdrietig van, want ik was een heel gevoelig jongetje. Ik was dan ook niet lastig uit valsheid of brutaliteit, maar was gauw afgeleid.
Anders
Ik kan gerust zeggen dat ik een beetje anders was dan andere kinderen. Altijd bezig mensen te imiteren, dat soort dingen. Ik begreep het nut niet van rekensommen maken. Ze voelden als ‘moeten’, al die saaie onderwijstaken. Tijdens de middelbare schooltijd werd ik ook overal weggestuurd. ‘Niet gemotiveerd’. Dat was ik wel, alleen niet voor de standaardvakken. Had me op een podium gezet! Creatief zijn was voor míj nuttig en zinvol.
Het is enorm belangrijk dat kinderen prikkels krijgen aangeboden die buiten het vaste lespakket liggen. Het doet mij pijn dat jongens en meisjes het stempeltje krijgen dat ze niet voldoen aan een bepaald niveau, terwijl ze misschien wel uitblinken in dansen of pianospelen. Wat nou onvoldoende niveau? Dat rekenen en taalbeheersing criteria zijn voor succes, is ook maar bedacht. Kijk naar zo’n Cito-toets: die vertelt tegen een kind dat prachtig zingt, maar niet kan rekenen: ‘Je voldoet niet, punt’. Ik word daar verdrietig van.
Kiem gelegd
Juffrouw Sants moest natuurlijk in het schoolsysteem mee, maar ze bood zo veel mogelijk ruimte voor andere talenten. Op vrijdag ging de toneelkist open. Zij wees me dan aan om de leiding te nemen. Dat zag ze dus al in me. Daar is de kiem gelegd voor mijn latere leven. Die ervaring is mede inspiratie geweest om zelf schoolmusicals uit te brengen en workshops te geven aan schoolklassen. Ik vraag vaak juist dat ene kind dat zich niet zo gretig durft op te stellen een mooie rol te spelen. Laat ze maar stralen. 'We maken een productie samen', leg ik de klassen uit. ‘Iedereen kan zijn of haar aandeel en sterke kant daarin hebben. Iedereen telt mee.’ Zo was juffrouw Sants ook. Ze had voor alle kinderen evenveel liefde en aandacht. Ik kreeg de kans te onderzoeken waar mijn talent lag en dat gaf me zelfvertrouwen.”
LOUISE SANTS (69): “Carlo heeft vast wel eens in de hoek gestaan, maar ik herinner me vooral een heel lief jongetje dat mij vaak kusjes gaf. Geen bolleboos, maar zeker geen probleemkind. Hij was heel sociaal en gevoelig. Kinderen kunnen heel hard zijn. Daar moest Carlo zich tussen zien te redden. Hij vertelde me later eens dat zijn eerste podiumervaring tijdens de kerstviering op school een eye opener was. Het startpunt voor zijn loopbaan.”
