Alle

AOb opent meldpunt ‘long covid’

Werk je in het onderwijs en kamp je met langdurige klachten na een corona-infectie (‘long covid’)? Meld je bij de AOb.

Tekst Rob Voorwinden - redactie onderwijsblad - - 6 Minuten om te lezen

typetank-docent-2

Beeld: Typetank

AOb en FNV Onderwijs & Onderzoek openen een meldpunt voor mensen uit het onderwijs met long covid-klachten, zoals vermoeidheid, vergeetachtigheid, kortademigheid, hartkloppingen en langdurig verlies van reukvermogen. Het meldpunt moet allereerst de omvang van het probleem van long covid in het onderwijs in kaart brengen.

“De AOb en de FNV vinden dat de overheid een long covid-fonds moet instellen, voor een financiële tegemoetkoming aan mensen die op de werkvloer besmet zijn geraakt en nog steeds long covid-klachten ondervinden”, zegt AOb-voorzitter Tamar van Gelder.

Prikkels zijn er genoeg, in de klas - léuke prikkels, maar ik kan ze niet meer hebben. Ik vraag me af of ik ooit weer fatsoenlijk voor de klas kan staan

Ook de werkgevers moeten wakker worden geschud. Van Gelder: “Wie nu na twee jaar het werk moet verlaten met gezondheidsklachten vanwege long covid, plukt wel hele wrange vruchten van deze pandemie. Hierover willen we afspraken maken. Daarvoor moeten we de problemen zorgvuldig in kaart brengen en dit meldpunt helpt daarbij.”

Lockdown

Een van de getroffenen is Ellie Tonen. Zij staat begin 2020 vier dagen per week voor groep 6, als de krantenberichten steeds alarmerender worden. Corona nadert stukje bij beetje ons land. Begin maart 2020 wordt Tonen op een ochtend niet fit wakker: koortsig en kortademig. Het wordt snel erger. “Uiteindelijk heb ik vijf weken lang doodziek in isolatie gelegen, boven in onze slaapkamer.” Toen ze eindelijk weer uit bed kon komen, lagen de ziekenhuizen vol en waren de scholen in lockdown.

Kortademig

Zodra de scholen weer open gingen, probeerde Tonen weer aan het werk te gaan. “Ik ging twee keer per week een uurtje naar school, bijvoorbeeld om een paar leerlingen te begeleiden bij een toets.” Maar het lukte niet meer. “Ik ben heel erg kortademig, na vijfhonderd meter lopen ben ik total loss. Ik ben ook heel gevoelig voor drukte en geluid en ik heb heel veel hoofdpijn.” En ze heeft totaal geen concentratie meer. “Vroeger las ik heel graag, maar ik ben nu al na twee pagina’s vergeten waar het verhaal over ging.”

Ik vergeet veel. De stagiair kwam binnen en vroeg waar mijn leerling was. Eh – welke leerling?

Brenda Kap, een andere getroffene, kent die symptomen maar al te goed. “Ik ben 28 jaar oud, en zou volop moeten genieten van het feit dat ik starter ben in het onderwijs. Maar in de herfstvakantie van 2020 werd ik ziek. Ik denk dat ik op school besmet ben, maar dat weet ik niet zeker: in die tijd dachten we nog dat kinderen het virus niet zo makkelijk zouden kunnen doorgeven aan volwassenen.”

Na twee weken ziekte en quarantaine probeerde Kap weer terug te gaan naar de kleuterklas waar ze werkte. “Ik kon nauwelijks rechtop staan. Ik was constant moe en mijn geheugen liet me in de steek. Als ik een kind niet meer zag, wist ik niet meer dat het bestond. Op een gegeven moment had ik in de noodopvang alleen nog een groepje van drie leerlingen onder mijn hoede. Eentje liep even weg, en even later kwam de stagiair binnen en vroeg waar mijn derde leerling was. Eh – welke leerling?”

Stofzuigen

Nu, anderhalf jaar later, is Kap nog steeds erg moe – al vergeet ze gelukkig geen kinderen meer. Zij is nu aan het re-integreren op school. “Ik ben nu ter ondersteuning tot half twee ’s middags aanwezig, ik sta twee keer een half uurtje voor de klas en als ik thuis kom moet ik in bed gaan liggen. Als ik dan nog iets anders wil doen op die dag, zoals stofzuigen, moet ik dat echt plannen. Anders sta ik alleen nog op om een maaltijd in de magnetron te schuiven.”

Ik ben veertig jaar oud, maar ik voel me een vrouw van tachtig

Ook Ellie Tonen moet heel spaarzaam omgaan met haar energie. “Ik kan maar één activiteit per dag aan – boodschappen, visite, wat dan ook. Daarna is de energie op. En ik slaap elke middag anderhalf uur, omdat ik anders de dag niet door kom. Ik ben veertig jaar oud, maar ik voel me een vrouw van tachtig.”

Duur

De langdurige covid heeft voor de getroffenen ook financiële gevolgen. Brenda Kap kreeg het eerste jaar van haar ziekte honderd procent van haar salaris doorbetaald. “Het is fijn dat dat in Nederland zo goed is geregeld.” Maar zij zit nu, in het tweede ziektejaar, op 70 procent van haar salaris. “En ziek zijn is duur: waar ik vroeger de fiets nam, neem ik nu bijvoorbeeld de bus. Het zijn kleine bedragen, maar het tikt allemaal aan.”

Arbeidsongeschikt

En wie er niet in slaagt om te re-integreren, wacht het zogenoemde ‘tweede spoor’- een baan elders, zoals dat heet. Of arbeidsongeschiktheid. Die kant lijkt het voorlopig helaas wel op te gaan voor Ellie Tonen. “Er is een belastbaarheidsonderzoek bij me gedaan. Ik kan een paar uur per week werken, maar het moet werk zijn zonder inspanning, zonder verantwoordelijkheid, zonder emoties, zonder prikkels – een ellendig lange lijst. De Arboarts trok de conclusie dat er geen werk bestaat dat aan al deze eisen voldoet.”

En dus rest voor haar nu – in elk geval voorlopig – een wia-aanvraag: de aanvraag voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. “Ik ben lid van de AOb en de bond begeleidt me daar gelukkig bij. Het is fijn dat ik nu goed voorbereid naar dat gesprek ga - ze hebben zelfs aangeboden om mee te gaan.”

Gelukkig gaat mijn geheugen vooruit – met kleine sprongetjes. Maar bij teveel prikkels sluit mijn brein zich weer af

Met Brenda Kap gaat het gelukkig iets beter. “Gelukkig gaat mijn geheugen vooruit – met kleine sprongetjes. Maar bij te veel prikkels sluit mijn brein zich weer af. En prikkels zijn er genoeg, in de kleuterklas. Léuke prikkels, ik wil ze niet missen, maar ik vraag me af of ik ooit weer fatsoenlijk voor de klas kan staan.”

De belangrijkste functie van een meldpunt long covid voor het onderwijs is volgens Tonen en Kap ‘herkenning en erkenning’. Tonen: “Ik hoop dat het meldpunt duidelijk kan maken – aan de politiek, aan de zorgverzekeraars, aan iedereen - dat long covid echt een groot probleem is.”
“Ik vind het heel goed dat er een meldpunt komt voor mensen uit het onderwijs met long covid”, zegt Brenda Kap, die zelf ook al een facebookgroep ‘Na covid voor de klas’ heeft opgericht. “Wie weet kan zo’n meldpunt de betrokkenen verder helpen. Maar alleen het aantal meldingen helpt al: dan zie je dat je niet alleen staat.”

Werk je in het onderwijs en kamp je met langdurige klachten na een corona-infectie? Meld je bij ons meldpunt.

Long covid eist zijn tol: Het Onderwijsblad publiceerde in december een uitgebreid artikel over mensen met long covid in het onderwijs.

Als AOb-lid heb je recht op allerlei vormen van ondersteuning, bijvoorbeeld bij re-integratie op het werk of het aanvragen van een wia-uitkering. Bel ons informatie- en adviescentrum, onze medewerkers helpen je graag verder: 030 298 95 99. En word lid – samen staan we sterker.